Parasieten
Sarcoptes
Schurft is een welbekend probleem waarvan de meeste eigenaren wel eens gehoord hebben. Het wordt veroorzaakt door de mijten. Een daarvan is Sarcoptes scabiei var. Canis, die met het blote oog niet zichtbaar is. Via een huidafkrabsel kan de aanwezigheid aangetoond worden d.m.v. microscopisch onderzoek.
Schurftmijt
De mijt heeft een levenscyclus, dus van eitje naar volwassen mijt, van 2 tot 3 weken. Om zich te voeden en te overleven moet de mijt aanwezig zijn op de hond, maar het kan in de omgeving nog enkele weken blijven leven. Bij een infectie moet dus naast de hond, ook de omgeving mee behandeld worden.
De mijt kan op alle leeftijden voorkomen en voor extreme jeuk zorgen in vooral de liesstreek, poten en oorranden. Dit is weergeven in de onderstaande afbeelding.
Voorkeurslocatie van jeuk bij schurft
Demodex
Demodex mijten kunnen alleen overleven door continu aanwezig te blijven op het dier in de haarfollikels of de talgklieren. Er zijn verschillende demodex species, elk specifiek per diersoort. Die van de hond is dus niet besmettelijk voor de kat of mens.
Elke hond of kat raakt besmet na de geboorte door oudere dieren, denk hierbij bijvoorbeeld aan het moederdier. Bij dieren waarbij de immuniteit verminderd is (puppy’s/kittens, zieke dieren, oudere dieren) kan deze mijt voor problemen gaan zorgen. Vooral letsels op de kop en poten worden gezien, maar in ergere gevallen kan het hele lichaam betrokken raken.
Voorkeurslocatie van jeuk bij Demodex
In de lokale, milde vorm lost het probleem zich meestal vanzelf op door immuniteitsopbouw. Bij ergere letsels is het advies om, net zoals bij de sarcoptes mijt, d.m.v. een huidafkrabsel microscopisch de diagnose te stellen.
In sommige gevallen kan ook een pyodermitis ontstaan, doordat de hond zijn eigen huid beschadigd als reactie op de jeuk. Bacteriën kunnen dan via deze letsels binnendringen en ontstekingen veroorzaken.
Wanneer de diagnose gesteld is kan d.m.v. een shampoo of tabletten een therapie ingesteld worden.